സ്നേഹത്തിന്റെ ചന്ദ്രനിലാവ്!

ഉച്ചയായപ്പൊ ചന്ദ്ര വന്നു.
മുഖത്തൊരു വിഷമം.

അവൻ ഇതിൽ പങ്കെടുക്കാൻ വന്നതാണ്. താമസിച്ചു പോയി.

രാവിലെ കോളേജിൽ എക്സാം ഉണ്ടായിരുന്നു. മഴ പെയ്തത് കൊണ്ട് ഒരു മണിക്കൂർ താമസിച്ചാണ് എക്സാം തുടങ്ങിയത്.

ജയിക്കാൻ വേണ്ടത് എഴുതി, ഓടിപ്പിടച്ചു ഇവിടെ എത്തിയപ്പൊ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു.

ചന്ദ്ര രണ്ടു ദിവസമായി കൂടെയുണ്ട്. നിഷ്കളങ്കമായ ചിരി. ഒരു പാവം.

അവിടെയുള്ള മിക്ക ജോലിയും അവനാണ് ചെയ്യുന്നത്. ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കും വീട് വൃത്തിയാക്കും അങ്ങനെയെല്ലാം.

ഭരത്തും ജീവനും എന്തു പറഞ്ഞാലും അവൻ അപ്പൊ ചെയ്യും. ഭാഷ മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും അവർ പലപ്പോഴും അവനെ വഴക്കുപറയുന്നതായി തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.

തലകുനിച്ചു എല്ലാം കേൾക്കും. സോറി പറയും.

എനിക്കവനെ ഒരുപാട് ഇഷ്ടായി.
എന്റെ എല്ലാ കാര്യവും അവനാണ് നോക്കിയത്.

കഴിക്കാൻ ഇരുന്നാൽ ചോറു വിളമ്പി തരും കിടക്കാൻ നേരം പായ വിരിച്ചിടും. മഴ നനഞ്ഞു ചെറുതായൊന്ന് പനിപിടിച്ചു, ജലദോഷമായപ്പൊ ഓടിപോയി ഫാനും ഓഫാക്കി വിക്‌സുമായി വന്നു. അവൻ ചെയ്യുന്ന ഓരോ ചെറിയ കാര്യത്തിലും ഒരു സ്നേഹമുണ്ട്.

നാളെ ഞാനിവിടുന്ന് പോകുമ്പോൾ ഏറ്റവും അധികം മിസ്സ് ചെയ്യുന്നത് അവനെയായിരിക്കും.

നാളെ ഭരത് ഡൽഹിയിൽ പോകുകയാണ്. ഭരത്തിന്റെ ബാഗിൽ ഡ്രസ്സുകൾ എടുത്തു വെച്ചോണ്ടിരിക്കെ അവൻ പറഞ്ഞു: You are also going tomorrow? We are like family. I will miss you.

നിനക്കായി എന്റെ കയ്യിൽ ഒന്നുമില്ല.
ഒരുപാട് സ്നേഹം ❤.